Maar ik ben een doorzetter dus na 1,5 maand toch weer aan het werk tot ik na de zomer van het ene op het andere moment het niet meer zag zitten. Na maanden ondersteuning van de bedrijfsarts en een psycholoog heb ik mijn baan opgezegd. Doodeng, want ik ben opgevoed met dat je vooral zekerheid moet hebben in het leven. Daar hoort je (goede) baan opzeggen niet bij.

In de maanden daarna ontstond er een nieuw plan. Al veel eerder had iemand via LinkedIn connectie met mij gemaakt en zij runde de Academie voor Virtueel Professionals. Toen was er een zaadje gepland en dat is heel langzaam gaan groeien. Tijdens mijn burn-out ben ik op onderzoek uitgegaan. Was het ondernemerschap wel voor mij? Mijn ouders zijn geen ondernemers. Heb ik wel een netwerk? Kan ik dat allemaal wel?

Na veel overleg met mensen van de Academie en met behulp van mijn loopbaan coach ben ik ervoor gegaan. In 2018 de opleiding gedaan tot Virtueel Professional waar je leert wat er komt kijken bij het runnen van een bedrijf en daarna nog een spoedcursus website bouwen want als ik online ging ondernemen hoorde daar wel een website bij. Dat vond ik althans.

Sinds december 2018 mag ik mijzelf ondernemer noemen en heb ik verschillende opdrachten gehad en trainingen gedaan. Ook heb ik mij laten coachen en ben ik ontzettend gegroeid als persoon.

Ik geniet elke dag omdat ik nu mijn tijd en harde werk investeer in mijzelf. Daarnaast heb ik geleerd dat ik graag mensen wil helpen om verder te komen, in het algemeen en met hun bedrijf. Ik voel mijzelf verantwoordelijk voor het werk wat ik voor hen doe.